Deze zaagtand-trap is gemaakt van volledig massieve wagondelen. Hierbij was het werken met de wagondelen toch anders dan bij de bijbehorende keuken. Daarom, voor de verandering, een klein inkijkje in ons unieke proces “van ontwerp naar werkelijkheid”, oplossingen verzinnen op basis van uitgangspunten:
De wagondelen zitten rondom vol met scheuren, dat geeft de wagondelen hun “geleefde en knoeste” uitstraling maar is in ons geval ook een gevaarlijke factor voor zijn eindfunctie als trap. Als de trap volledig tussen twee wanden zou worden gemonteerd was dat niet zo’n probleem geweest en waren de treden met diezelfde scheuren van zichzelf sterk genoeg geweest. Echter in ons ontwerp zweven de onderste vijf en bovenste twee treden, waardoor er vele grotere en hele andere trek- en drukkrachten op de treden en stootborden komen te staan. Daarom hebben we een aantal maatregelen getroffen, allereerst zijn de grootste scheuren volledig gevuld met epoxyhars. Maar om juist het karakter van de wagondelen te behouden was het niet verantwoord alle (oppervlakkige) scheuren te vullen, daarnaast bij verborgen scheuren komt de epoxy niet. Om deze “verborgen” gevaren in de kiem te smoren hebben we, als bij gewapend beton, alle treden en stootborden “gewapend” met verborgen schroeven, om breken te voorkomen. Er is met een computergestuurde watersnijder 5mm dikke stalen vormen voor ons gemaakt. Door het snijden met water treedt er geen vervorming op in het staal en die precisie was nodig voor ons werk, marges waren uitgesloten. Het plaatwerk is staand verwerkt in de achterzijde van de trap en uiteindelijk opgesloten met strookjes Eikenhout, zodat je hem niet meer ziet.
Nu horen wij u denken: “hout werkt en staal niet”? Dat klopt en die allerlaatste oplossing is “het geheim van de smid”.
